Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

«Η πλατεία του χωριού»

Τίποτα δεν έλειπε από τα καλοκαίρια μας. Πανηγύρια, παιχνίδια, ξεκούραση και μερικές ξυλιές που και που για να θυμόμαστε πως ήμασταν πάντοτε εν δυνάμει μικροί «εγκληματίες». Όλα όμως έβρισκαν επιστέγασμα στις νυχτερινές συγκεντρώσεις στην πλατεία του χωριού. Με νυχτερινή θέα την Αγία Θεοδώρα ή το Κοτρωνάκι, και ορμητήρια το Σχολείο ή την Κρύα, τα Βασταιόπουλα δεν κουράζονταν να συζητούν, να τσακώνονται, να τραγουδούν, να διασκεδάζουν ακόμα και να ερωτεύονται (με εκείνους τους παιδικούς ή εφηβικούς μελοδραματικούς έρωτες) κάτω από τη στοργική επίβλεψη του καμπαναριού της εκκλησίας μας. Άλλοτε στην πεζούλα του προαυλίου της εκκλησίας, άλλοτε στη Στουρνάρα, πάνω σε αυτές τις ζωντανές πέτρες, όλοι μας αφήσαμε κάτι από την παιδικότητά μας... Μια ανάμνηση, μια σκέψη, μια ελπίδα ρίζωσε για τα καλά εκεί, παρηγοριά στους κρύους χειμώνες και στη μοναξιά της λήθης...

από την altheliel

Δεν υπάρχουν σχόλια: